Stekkers op een kabel zetten
De meest gangbare en gemakkelijkste manier om 2 kabels te verbinden is door middel van kabelschoentjes. Een goed systeem, en als je het goed doet kwalitatief in orde. Er zijn verschillende gereedschappen op de markt om dit tot een goed einde te brengen:
de gewone strip/knijptang: deze tang is heel goedkoop, maar zet de kabelschoenen niet goed op de draad. Je moet op 2 plaatsen knijpen om het kabelschoentje goed vast te zetten, en dan nog is het maar zo zo. Het strippen van de draad gaat, maar op moeilijk bereikbare plekken zit je te knoeien.

Een kabelschoentje vastgezet met deze tang. Je kan zo al zien dat het niet erg vast zit, ondanks het feit dat deze tang hem niet vaster kan krijgen.

Het knijpvlak van deze tang is te klein. Je moet dan ook op 2 verschillende plaatsen het kabelschoentje dichtknijpen opdat het toch een beetje vast zou zitten. Als je erg hard knijpt, meer dan eigenlijk goed is, knijp je de tang na verloop van tijd gewoon krom. Of deze tang nu uit de Hubo komt of een dure Facom is maakt niks uit.

de betere, maar ook duurdere striptang: je legt de draad gewoon in de tang en je knijpt. De draad zal gestript worden. Werkt erg makkelijk en je hoeft geen rare instellingen te maken om verschillende diktes van draad te strippen. Deze striptang kan ook in het midden van een draad een stukje isolatie weghalen en zo de draad vrijmaken.

je legt het uiteinde van de draad in de tang...

je knijpt...

...en de draad wordt ontmanteld.


De bovenstaande tang kan ook wel kabelschoentjes op een draad zetten, maar er is een betere op de markt:

Je zet het kabelschoentje met draad in de tang en knijpt totdat je een klik voelt. Door het ingebouwde ratelsysteem komt de tang terug los. het kabelschoentje wordt heel vast op de draad geknepen en komt nooit meer los. Er wordt op 4 plaatsen een indruk gemaakt. Er worden 3 kleuren gebruikt voor de meest gangbare maten van kabelschoentjes. Rood, blauw en geel. Je ziet op de tang aan de hand van de puntjes waar je de kabelschoen moet leggen

draai de eindjes draad wat in elkaar

Zet een kabelschoentje over de draad en zet hem op de juiste plaats in de tang.


knijpen totdat je de klik voelt...

...en klaar. Dit kabelschoentje komt nooit meer los

Nog eens duidelijk het verschil tussen beide:

Je kan, als je dat wil, er ook nog een smeltkous overheen doen:

Stroom aftakken van een andere kabel
Meestal wordt hiervoor een 'stroomdiefje' gebruikt. erg makkelijk: stroomdiefje over de kabel heen zetten, een tweede kabel erbij en dichtknijpen met een tang.

Met de tang druk je het metalen plaatje door de isolatie van de draad heen. Op die manier maakt het contact met beide draden. Dit systeem is heel snel en makkelijk, maar wel erg storingsgevoelig.

Ik doe het nu anders, maar het vraagt wel een flinke investering. Van Bert (BW.) kwam ik te weten dat er speciale verbindingshulzen op de markt zijn die je kan solderen. Er zit gelijk ook een smeltkous aan en de verbinding zou, in tegenstelling tot een gewone solduurverbinding, na verloop van tijd niet breken als ze wordt blootgesteld aan trillingen.
Een voorbeeld van zo'n verbinding, ripcaseal kabelschoenen genoemd. Het is in feite een smeltkous waarin een tinnen ringetje verwerkt zit. Dit moet je warm maken zodat het smelt. Op de uiteinden zitten nog verstevingshulzen.

Een paar verwerkte voorbeelden. De eerste heb ik gedaan met een gewone soldeerbout en wat gefoefel door m'n kleine lasbrander op z'n kleinste vlam te zetten. je ziet dat het resultaat niet denderend is.

De volgende is gedaan met een Dremel Versatip, een soldeerbout die met een vlam werkt. Het resultaat is al een heel stuk beter, maar na wat oefenen met het apparaat zal het nog beter worden.


Een Dremel Versatip met de verschillende hulpstukken:

De eerder getoonde verbinding, nu overgedaan met de Versatip. Je ziet duidelijk dat het solduur beter in en rond de draad gelopen is

Het nadeel van dit systeem is dat het erg duur is. Een gewoon kabelschoentje kost gemiddeld 8 cent, een ripcaseal kost gemiddeld het 5 tot 10-voudige. En er is nog een nadeel: je kan dit niet gebruiken op een kabel waar je geen los einde aan hebt. In een vaste kabelboom bijvoorbeeld krijg je de hoes niet over de draad geschoven.
Ik maak veel meer kabelverbindingen dan de gemiddelde Nivarijder. Voor mij loont het dan ook om deze investeringen te doen. Als je maar 1x bijv een paar lampen op je Niva zet kan je best uit de voeten met het veel goedkopere materiaal. Zorg er in dat geval wel voor dat de kabelschoentjes stevig op de kabels zitten. Geef er desnoods een flinke ruk aan om te testen of het niet los komt. Het allerbelangrijkste is dat je de nieuwe kabels netjes wegwerkt en niet zo maar achter dashboard of in motorruimte laat slingeren. Zorg er ook voor dat je rubber doorvoerringetjes gebruikt als je kabel door een metalen plaat heen moet. Doe je dat niet, schuurt hij geheid open en loop je kans op een kortsluiting of zelfs brand. Gebruik daarom ook steeds zekeringen in je nieuw ingebouwde kabels.